Eigenlijk had hier het verslag moeten staan van onze eerste schoolreis naar Berlijn. Buitenlandse projecten brachten mij en andere SFI’ers in de decennia sinds het nieuwe millennium al meermaals in musea in Melle (Frankrijk), Melle (Duitsland), Parijs, Krakau, Oswiecim (Pools stadje dat Duitsers Auschwitz noemen), Amsterdam, Barcelona, Limanowa en Londen. Onder andere Namen, Rome en Kaapstad hadden ook gekund met onze school. Of didactische daguitstappen naar Breendonk, Brussel, Gent, Antwerpen of Mechelen. Je las in vorige nummers van dit editoriaal ook al van Brug(ge)dagen en andere zeeklassen, Frans toneel in Canada of Marokko, muzikale uitwisselingen met Roemenen of Turken. Ik vergeet vast projecten …

Sportdagen op het door de gemeente Aalter geannexeerde vliegplein in het Drongengoed, peddelend op vijvers in Oudenaarde of Deinze, fietsend door Zeeuws-Vlaanderen of – moesten wij vandaag in uniform komen, meneer? – Zeeland, rafting op de Belgisch-Vlaamse Noordzee, langlaufen in de Oostkantons, driewerf helaas.

De sportdag van 2019 en de herdenking van driekwart eeuw vrij van nazi’s met een collectief bezoek aan de musical ’40-’45 vormden schamele lichtpuntjes in het bestaan van de class of 2020 op SFI. De vijfenzeventigste verjaardag van de bevrijding van het vernietigingskamp Brzezinka (Birkenau) was een herdenking die virtueel verliep.

Ook ’20-’21 zal geen schooljaar als een ander zijn. Melle³ mistroostig mislopen. ‘Ieder nadeel heb zijn voordeel’ stelde voetballer-filosoof Johan Cruijff. Ik tracht het gebrek aan metropolen en andere plaatsen waarvan de didactische waarde gewoonweg tastbaar is te compenseren. Netflix en Spotify brengen ook soelaas, maar als er één schooljaar is waarvan je later nog zal weten welk boek je las, laat het dan dit wezen. De denderende digitalisering bij iedereen op school is ook een voordeel van de pandemie waarvan ik hier de nadelen beween. De zilverkleurige laptop is een geweldig venster op wereld en school, maar heeft op mij hetzelfde effect als wijn: te veel is hoofdpijn. De virtuele vlucht in een goed boek kan onvermoeibaar zijn.

Het boek ‘Liever dier dan mens’ kan je als leerling ontlenen in onze bibliotheek. Dat is laagdrempelig. Pieter van Os schreef een overlevingsverhaal dat in de prijzen viel als beste journalistiek boek. Geen literatuur of fictie zoals ’40-’45, maar het levensverhaal van iemand wiens middelbareschooljaren doorkruist werden door de laatste grote wereldbrand.

De schoolbibliotheek wordt al van voor ik in Melle kwam werken met veel metier beheerd door een bevlogen collega. De keuze aan zowel fictie als non-fictie en wetenschappelijke lectuur is ontzagwekkend. Op de plaat ‘Graceland’ zingt Paul Simon diamonds on the soles of her shoes samen met Zuid-Afrikanen. Een school is de laatste plaats waar je diamanten verwacht, maar soms hoef je je enkel maar te bukken om er op te rapen.

Stijn Duhamel, leerkracht