Mevrouw De Jaeger neemt afscheid van de mediatheek: “Ik ben eigenlijk bijna een fossiel”

Na maar liefst 41 jaar trouwe dienst in de mediatheek neemt mevrouw de Jaeger afscheid van SFI Melle. Maar haar band met onze school gaat zelfs nog verder terug: als oud-leerling wandelde ze al sinds 1974 door onze gangen. Een leven lang verbonden aan SFI, dat verdient een moment van eer en dankbaarheid.

Hoe bent u ooit in de mediatheek beland?
(lacht) ‘Ik noem mezelf al eens een fossiel hier… Ik begon in 1984, helemaal onverwacht. Ik had een diploma als leerkracht Nederlands, geschiedenis en godsdienst, maar er was toen weinig werk. Dus volgde ik ook een opleiding schoolbibliotheek. En dan, één dag voor het schooljaar begon, belde de directeur of ik kon inspringen. De zuster die de bibliotheek openhield was namelijk overleden. Dat ene jaar is er dus een beetje meer geworden!’

Had u ooit gedacht dat u hier zou blijven?
‘Nee, ik nam aan dat ik weer zou lesgeven. Maar zo een grote groep leerlingen zien toekomen op hun twaalfde, en een deel van hun weg naar volwassenheid mogen meelopen, is gewoon zalig.’ 

Wat vond u het mooiste aan uw werk?
‘Zonder twijfel: het contact met de leerlingen. Hen helpen een boek te kiezen, hun reacties achteraf horen, samen zoeken naar wat hen kan raken of inspireren — dat gaf me altijd een warm gevoel. Ik ben echt blij dat ik dit heb mogen doen.’

Wat veranderde er in al die jaren?
‘Heel veel. Directies kwamen en gingen, generaties leerlingen veranderden, en ook de systemen evolueerden. Ik ben blij dat ik heb kunnen meewerken aan het opstarten van een nieuw bibliotheeksysteem. En het mooie is: mijn dochter werkt nu ook in de mediatheek, als ICT-verantwoordelijke. Ik heb het dus symbolisch kunnen doorgeven.’

Zijn er momenten die u altijd zullen bijblijven?
‘Zeker. Zoveel. Mooie én moeilijke. Maar deze plek… die blijft in mijn hart. En de collega’s ook, uiteraard. Ik ga hen missen!’ (lacht)

Vindt u het moeilijk om afscheid te nemen?
‘Zeer moeilijk, het is zo dubbel. Ik kijk uit naar wat meer vrije tijd, om dingen te doen waar ik vroeger geen ruimte voor had. Maar ik zal het contact missen — de leerlingen, de leerkrachten, de dagelijkse sfeer. Gelukkig kom ik nog één dag per week terug om boeken in de catalogus te steken. Dat helpt om rustig af te bouwen.’

Wat gaat u doen met uw nieuw gevonden tijd?
‘Genieten van mijn kleinkind, in de tuin werken, veel lezen, naar concerten gaan en klassieke muziek beluisteren. Dat is puur genieten voor mij.’

Als u uw tijd hier in drie woorden moet samenvatten?
‘Geluk. Ontmoeting. Mentaal groeien.’

Tot slot, heeft u nog een boodschap voor onze schoolgemeenschap?
‘Ja. Wees hier gelukkig. Want het is écht mogelijk. Veel leerlingen zien dat soms pas later, maar het komt wel. En als het lukt om dat hier te voelen, dan neem je dat voor altijd mee.’

Dank u, mevrouw De Jaeger, voor alles wat u betekend hebt voor generaties leerlingen en collega’s. De mediatheek zal nooit meer helemaal hetzelfde zijn zonder u.

Sofi Mkhoyan en Feriël Jenaïeh, 5TC