Margarine is geen boter. Zo vormde deze tweedaagse ook het surrogaat voor de traditionele reis van de laatstejaars. Toch werd het programma fel gesmaakt.
Op donderdag vóór de paasvakantie vertrok het leeuwendeel van de laatstejaars richting Efteling. Omwille van een technisch mankement leek de reis te stranden aan het eerste tankstation langs de snelweg. Een zucht van opluchting waarde door de bus toen die zich toch terug op gang trok. Tegen openingstijd van het park werden de duiven gelost. Geen van de begeleidende leerkrachten bleek een fan van het genre. De feeërieke wereld die Anton Pieck hier creëerde, maakte veel goed. Voor de leerlingen waren de beperkte wachttijden aan de attracties een feest. Het wachten op een handjevol laatkomers bij de bus was dat veel minder.
Een onnodig ommetje van de chauffeur terug over Gent zorgde ervoor dat we meteen aan de dis konden aanschuiven bij aankomst in Blankenberge: een ruim buffet met veel keuze. Elkeen vond zijn gading. Honger is de beste saus. De avondwandeling naar en vooral terug van de bowlinghal gaf aan het begrip ‘uitwaaien aan zee’ een andere dimensie. Tussenin hebben sommigen ook een potje pool gespeeld. De meesten smeten strikes en spares.
Ochtendlijk bibberduiken in de Noordzee lieten we aan medegasten van een school uit het Limburgse maar enkele vroege vogels maakten toch een strandwandeling. Het royale ontbijtbuffet deed iedereen deugd. Ook de zon brak door. Enkele haltes kusttram en een dik kwartier treinspoor later stonden we in Brugge, het schouwtoneel voor een interactieve zoektocht. De spannende wedstrijd, die de leerkrachten op hun smartphone konden meevolgen, leverde terechte winnaars op. Een treinreis naar Merelbeke-station luidde het begin van de vakantie in.
Stijn Duhamel, coördinator