Vleugels voor jouw talent Op zondag 23 september ontvingen we onze Zuid-Afrikaanse matches met open armen op de luchthaven van Zaventem. Het beloofde opnieuw een fantastisch avontuur te worden: twee weken vol geweldige activiteiten, gezellige avonden en nieuwe ontdekkingen.
Die vroege zondagochtend stond iedere leerling, na een slapeloze nacht, vol verwachtingen op. Het aftellen van de uren thuis en op de luchthaven verliep extra traag en de emoties liepen dan ook hoog op toen onze vrienden eindelijk Belgische grond betraden. Eerst was er een royaal ontvangstbuffet op SFI, gevolgd door een verkwikkende paintballsessie. Na een lange en vermoeiende dag was het ’s avonds tijd om naar bed te gaan.
De volgende morgen stonden we allemaal te popelen om met de trein richting Brugge te vertrekken alwaar een heuse zoektocht voor ons was uitgestippeld. Ook een bezoekje aan brouwerij De Halve Maan en wat vrije tijd was ingepland. Na opnieuw een leuke dag begaven we ons weer redelijk vroeg naar dromenland: niemand wil immers een vroege bus naar Parijs missen.
Toen de Zuid-Afrikanen – helaas zonder Belgen – dinsdagochtend vroeg naar Parijs vertrokken, hadden ze er geen idee van hoe magnifiek ze de Franse hoofdstad zouden vinden. Toen ze na drie dagen terugkwamen kregen de Belgische leerlingen niets anders te horen dan hoe geweldig Disneyland is, hoe mooi de Eiffeltoren en de Sacré Coeur zijn en hoe indrukwekkend de Parijse nacht wel is.
De ervaringen waren nog niet half gedeeld of de schoolbel voor de eerste les ging. Vandaag zouden we allemaal samen les volgen. Een groepje kreeg biologie, een ander les over het Gentse dialect en nog andere groepjes leerden de haka dansen.
Na een vermoeiende maar geweldige eerste week vertrok elk van ons met onze Zuid-Afrikaanse gast op weekend. Sommigen toonden hem of haar de mooie natuur in de Ardennen of aan zee, terwijl anderen er dan weer een spannend weekend vol kicks van maakten in de Efteling. Nog anderen kozen voor het bruisende Londen of het prachtige Nederland. Zo konden onze families en onze gasten elkaar nog beter leren kennen. Onze batterijen waren dan ook weer opgeladen toen we op zondagavond terugkwamen.
Maandag vertrokken onze Zuid-Afrikanen voor een interessante dag in de Westhoek, waar hun verteld werd over de Eerste Wereldoorlog en de aangrijpende oorlogsjaren. Op dinsdag maakten we samen Brussel onveilig. Ondanks de staking van de metrobestuurders werd het toch een leuke dag waarin er tijd was om het Atomium te beklimmen, een selfie te nemen bij Manneken Pis en om wat chocolade in te slaan bij de talloze chocolatiers die Brussel rijk is.
De volgende dag toonden we ons goed hart en gingen samen met onze match helpen in verschillende liefdadigheidsinstellingen. De helft van de groep volgde een rondleiding in de kringwinkel; anderen staken de handen uit de mouwen in bejaardentehuizen. In de namiddag verkenden we Gent, waar de ene al wat meer oog had voor de talrijke historische bezienswaardigheden terwijl anderen liever de bruisende shoppingstraten verkenden.
De volgende ochtend moesten we alweer tijdelijk afscheid nemen van onze matches toen ze op tweedaagse vertrokken naar Amsterdam. Ze overnachtten er in een drijvend hotel, deden een boottocht op de kanalen en bezochten onder andere het Anne Frank Museum. Voor iedereen werd het een onvergetelijke ervaring.
Toen we onze matches, na hun citytrip naar Amsterdam, ophaalden aan het Sint-Pietersinstituut, begon het bij iedereen te dagen dat dit de laatste dagen zouden worden. Dit weekend regelden we zelf activiteiten en we brachten zoveel mogelijk tijd door met onze matches. Sommigen gingen skiën, anderen karten of naar de zee.
Na deze laatste dagen was het, jammer genoeg, tijd om afscheid te nemen. We ontmoetten elkaar opnieuw in Zaventem. Nadat de Zuid-Afrikanen ingecheckt waren, begon een uitgebreide knuffelsessie en vloeiden de eerste traantjes. Na het afscheid keerden we met twee weken vol goede herinneringen allemaal huiswaarts.
Lone, Annelies en Jaro
«
»